پاسخ تند به مقاله دیروز در خصوص بانکها

سیستم بانکی ایران خودش ، خودش را می خورد و این در مقاله دیروز نادیده گرفته شد.

در مهر ١٣٨۵ سپرده های بانکی ١٠٣ هزار میلیارد تومان و نرخ دلار ٩٢٢ تومان بود ، سپرده های بانکی به دلار ١٢١ میلیارد دلار بود.

در آذر ٩٨ سپرده های بانکی ٢١۵٠ هزار میلیارد تومان و با لحاظ نرخ روز دلار ، کل سپرده های بانکی ١۶٢ میلیارد دلار بود.

به گزارش بانک جهانی ، یک دلار در سال ١٣٨۵ معادل قدرت خرید ١.٢۵ دلار در سال جاری است ، به عبارت دیگر تورم زدایی شده ١۶٢ میلیارد دلار امروز معادل ١٢١ میلیارد دلار در مهر ٨۵ در بازار جهانی قدرت خرید دارد .

برآمده از مطالب فوق ، سپرده های بانکی در ایران به دلار و با کسر تورم جهانی ، در آخر آذر ٩٨ نسبت به مهر ٨۵ ثابت بوده و هیچ رشدی نداشته است .

در ایران هر چه به سپرده طی ١٣ سال گذشته سود پرداخت شده با افزایش نرخ دلار و تورم جهانی پس گرفته شده است .

در همه دنیا سالانه یک درصد سود به سپرده پرداخت میشود در ایران ١٣ سال است که سود سپرده به قیمت های ثابت ، صفر است . به قیمت های ثابت ایران پایین ترین پرداخت سود سپرده را دارد.

عامل گرانی دلار از یک سو سودی است که به سپرده پرداخت میشود و از سوی دیگر همین سپرده گذار با افزایش نرخ ارز ( پیام مقاله دیروز ) ثروت خود را هیچ می کند ، سپرده گذار با افزایش نرخ ارز ، همه سود ١٣ سال گذشته را صفر کرده است .

سپرده گذار خودش ، خودش را تنبیه می کند و این چیزی است که در مقاله دیروز نادیده گرفته شد.

افزایش نرخ ارز به ترکیدن حباب مخارج مصرف کننده انجامید ، یعنی مردم به شدت مصرف را کم کردند ، کاهش شدید مصرف در واکنش به افزایش نرخ ارز در مرحله بعد به کاهش ٧٠ درصدی فروش فعالین اقتصادی انجامید و کاهش ٧٠ درصدی فروش ، باعث شده تا ٧٠ درصد فعالین اقتصادی در تهران خرج شان از دخل شان بیشتر باشد ، سپرده گذار ٧٠ درصد از فعالین اقتصادی را بیکار کرده است .

در ٩٠ درصد موارد فعال اقتصادی برای اینکه کالا یا خدمات خود را بفروشد باید برای سرمایه گذاری انجام شده ، هیچ سودی محاسبه نکند تا موفق به فروش شود ، در یک مشاوره روز گذشته ارزش سرمایه گذاری انجام شده بوسیله کارخانه دار ۶٠٠ میلیارد تومان بود ولی مالک کارخانه باید برای سرمایه گذاری ۶٠٠ میلیارد تومانی خود هیچ سودی محاسبه نمی کرد تا قیمت تمام شده قابل رقابت با دیگر رقبا بود ، در ٧٠ درصد مغازه داران تهران نیز همین گونه است . افزایش نرخ ارز ، به بی ارزش شدن ٩٠ درصد سرمایه گذاری های انجام شده منجر شده است ، یعنی عده زیادی از سرمایه گذاران را فقیر کرده است .

به میزانی که دلار گران شده ، بازده سرمایه گذاری های انجام شده در کشور بالا نرفته و در ٩٠ درصد موارد از محل سرمایه گذاری انجام شده در بخش تولید ( به استثنای ده رشته تولیدی ) و بخش بازرگانی ( به استثنای ده بخش بازرگانی ) باید سود سرمایه گذاری را صفر در نظر گرفت تا قیمت کالا در حدی باشد که بازار بخرد .

۵٢ درصد از سپرده گذاران با افزایش نرخ دلار ، هم سودی که ١٣ سال از بانکها گرفتند را هیچ کردند ، هم ٧٠ درصد کسبه تهران را بیکار کردند ، همه ارزش ٩٠ درصد از سرمایه گذاری های انجام شده در کشور را هیچ کردند.

سپرده گذاران خودشان ، خودشان را نابود می کنند ، بخش خصوصی ایران خودش ، خودش را می خورد ، دوست عزیز در تیم تحقیق ، بگونه ای تحلیل می کند که ابتکار عمل در دست سپرده گذار است ، سپرده گذار دارد همه ستون هایی که ساختمان ثروت اش بر روی آن استوار شده است را بدست خودش نابود می کند .

از اعضای تیم تحقیق محمد حسین ادیب